İki ayrı dönem olarak sekiz on yıl süren facebook günlerinden, sağaltıcı etkisine inandığım fesleğen kokusuna dönüş… Belki daha uzak, belki daha yakın olacağım, beni hasta eden her şeye…
Kimi kum zambaklarının kokusunu sever, kimi lavantanın… Hanımeli uzaktan hoştur ama yakınına varınca bayar… Ben hepsini severim. Kokusunu pek sevmesem de lavanta tarlalarının görüntüsü bir başkadır. Ama uzaktır. Fesleğen öyle mi… Uzat elini bak… Ama ille de kokusu… Fesleğen kokusu iyi gelir hastalıklarıma…
İlgilenmeyince Blog’umda tamirat işleri çıkmış. Resimler görünmez, bağlantılar çalışmaz olmuş. Bir süre onlarla uğraşmam gerekebilir. Sonra belki haftada bir, ayda bir yazarım. Bu arada blog ayarlarını tam da bilemiyorum. Öğrenmem gerekecek.
Hep sorulduğu için bir not düşeyim, bu blogda kaynak belirtmeden yayınladığım tüm yazı, resim, fotoğraf, video, kolaj ne varsa hepsi şahsıma aittir. Ola ki alıntı yapmam gerekirse mutlaka kaynak belirtirim. Buradan alıntı ya da paylaşım yapanlardan da aynı hassasiyeti göstermelerini dilerim.
Mustafa Eyriboyun
13 Nisan 2018, Cuma, Zonguldak